In een leeuwenhuid een ezel zich verborg.
Kwam bij de molenaar op ’t erf,
Een ieder kwam in zorg,
En zei het overal in ’t rond,
Dat zich een leeuw op ’t erf bevond.
Een leeuw? Ja! Ieder schrikt als hij het ziet.
Sultan alleen, de grote hond, schrikt niet.
Ziet daar een stukje van de oren,
"Held!" roept hij, "held, kom spoedig maar naar voren!"
Springt op hem toe. "Weg met die dwaze schijn".
De ezel schreeuwt, en... wil geen leeuw meer zijn.

Lena Struik
In een leeuwenhuid een ezel zich verborg

Fabel, uit het Duits vertaald door Lena Struik