l

Ontwaakt! in de wolken klinkt wapengekletter,
Een raatlend gerucht, als rollende donder.
Het doffe gedreun van naad'rende drommen,
Hoort! het briesende gehinnik der hengsten,
Die dragen de Keurgodinnen ten kamp.
Zij komen, Walkuren, in vliegende vlucht
Omlaag in galop, vol lust en verlangen
De helden te halen, gedode dapp’ren,

Waardig te wonen in Wodans hallen,
De krijgers, verkoren met dood’lijke kus.
Ontwaakt! reeds wachten de Wodanswolven,
Reeds roepen de raven, het maal te bereiden
In de zeventig zalen onafzienbaar,
Waar de zaligen rusten op zilveren zetels.
Want het staal is geslepen om open te sluiten
Voor zielen de poort tot het zonnige pad.
De dappere lokt de verlossende dood
En Walkuren wekken der Goden gunstling,
Verslagen op ’t slagveld, uit de slaap des levens,
Ontwaakt om te sterven en stervend ontwaakt!

II

Als de boeteling bukkend
In diepe deemoed,
Bidden de helden
En buigen de hoofden
Stil in het stof
Voor de stijgende ster.
Wat kroont in de kribbe
Het Kind in windselen
Tot wereldverwinnaar?
Drie koningen komen
En heten hem Heer!

III

Aan de ruisende Rijn dragen de druiven
Het zoete vecht, dat de ziel bevangt
En betoov'rend ontvoert in verre tijden.
De ruisende Rijn bewaart in zijn waat’ren
Stil het mysterie van der Niblungen nood,
Des nachts verneembaar. Bij ’t flonk’ren der sterren
Fluistert de stroom de weemoedige mare.
Aan de ruisende Rijn ried ik het raadsel,
Doorzag ik de zin der sage van Siegfried.
Beluisterde ’t lang verlorene lied.
In de ruisende Rijn aanschouwde ik de schare
Van Nibelungs docht’ren, de Nymfen der diepte,
In het milde maanlicht om middernacht.

J.M. Bruinier
'Die Nibelunge'

Wilhelm Jordan, vrije bewerking door J.M. B.