Nu is ons oog verzadigd
van 't licht van deze dag.
De aarde wendt gestadig
nu van de zon zich af.
Weerkaatst het zonnewezen
haar glans in maneschijn,
dan willen onze ogen
verstroost gesloten zijn.

De handen vouwen samen,
zij gaven al hun kracht;
zoals een bloemkelk stralend
haar geur en kleuren bracht.
Gods zonlicht bergt zij 's avonds
to volgend dagbegin:
Zo dronk ons hart al 't goede
aan woord en daden in.

Froukje Hardam-van Ommen
Nu is ons oog verzadigd

Avondlied